در سیستم های قدیمی، انتقال اطلاعات مربوط به پدال گاز به صورت مکانیکی و توسط یک سیم فولادی به دریچه گاز منتقل می شد. و دریچه گاز متناسب با فشرده شدن این قطعه توسط این سیم فولادی، باز و یا بسته می شوند. میزان هوای ورودی به موتور تغییر می یافت.
حال آنکه در سیستم های جدید اطلاعات مربوط به این محصول توسط یک سنسور به نام ECM (ماژول کنترل الکترونیکی موتور) به ECU موتور منتقل می شود. و پس از تجزیه تحلیل، سیگنالهای الکترونیکی برای موتور دریچه گاز ارسال می شود. و این موتور الکتریکی باز و بسته می شود و هوای ورودی را تنظیم می نماید. که قدرت را به تایرها منتقل می‌کند.
طراحی این مورد اجازه می دهد تا برای راه اندازی آسان آن در همه مدل های خودرو، بدون نیاز به قطع هر گونه سیم و یا دخالت در سیستم الکترونیک خودرو نصب آن انجام شود. (این دستگاه در سیستم های دیگر خودرو مانند: سیستم سوخت رسانی، کامپیوتر موتور، ABS، و غیره تأثیر نمی گذارد.) پدال باکس به کابل الکترونیکی پدال گاز متصل می‌شود. تنها کاری که باید انجام دهید این است که کابل الکترونیکی پدال گاز را جدا می کند. و پدال باکس را در مسیر کابل و پدال گاز قرار می گیرند. (از یک طرف به پدال و از طرف دیگر به کابلی که از کامپیوتر خودرو در می آید، متصل می‌شود).
همان طور که می دانید تمامی خودروهای امروزی از نوع انژکتوری هستند و فاقد کاربراتور می باشند. از آنجایی که برخی از عملکردهای موتورهای انژکتوری با مدل های کاربراتوری متفاوت است، عوامل گاز نخوردن ماشین های انژکتوری نیز می تواند متمایز از خودروهای کاربراتوری باشد.
