کمک فنر قسمت مهمی از سیستم تعلیق اتومبیل است. که نقش آن جذب ضربات ناشی از حرکت خودرو در سطح جاده است. وسیله ای مکانیکی که در نزدیکی هر چرخ نصب می شود. تا نوسانات فنرها را کنترل کند. یک سر کمک فنر به اتاق یا شاسی خودرو وصل می شود. و سمت دیگر آن کمک فنر به قطعه‌ای متحرک از سیستم تعلیق، مانند پوسته اکسل یا طبق وصل است. در این وضعیت حرکت فنر سبب افزایش و کاهش طول کمک فنر می شود.
در زمانی که خودرویی تنها مجهز به فنر باشد. باری اضافه بر روی فنرها اعمال شود. یا وسیله نقلیه با یک دست انداز روبرو شود. فنر با جمع شدن آنرا جذب می نماید. اما زمانی که یک فنر جمع می شود. مقداری انرژی در خود حفظ می کند. که برای تخلیه این انرژی. فنر باز شده و انرژی وارده را به شکلی غیر قابل کنترل آزاد می سازد. و از نظر فیزیک یک فنر با نوسان و ارتعاش شکل گرفته است.
پس از باز شدن دوباره جمع شده و بعد دوباره باز می شود. این حرکت تا انقدر ادامه می یابد. که انرژی به طور کامل تخلیه گردد. البته هر دفعه با فرکانسی کمتر از دفعه قبل. این روند باعث جدا شدن چرخ از سطح جاده. خارج کردن کنترل خودرو از دست راننده. و از بین بردن نرمی و راحتی سواری. و ایجاد حالتی مشابه قایق سواری و یا موج سواری می شود. هدف از بکارگیری کمک فنر میراکردن نوسانات فنر است. کمک فنر زیر فشار وزن خودرو نیست. و بر ارتقاء خودرو هم اثر نمی‌گذارد.
